Komende woensdagavond Thema Fokkerij in de showroom. Gastspreker is Geert Beltman van Molenaars Fokbedrijf in Markelo, een bedrijf met 3000 zeugen welke speenbiggen levert. Geert, een aimabel man met bijna een halve eeuw ervaring in de varkenshouderij, zal ons meenemen in de grote ontwikkelingen die het bedrijf meemaakt. Wie er over nadenkt om zijn bedrijf op een hoger gezondheidspeil te brengen, kan hier van leren. Foktechnisch zijn er eveneens ingrijpende wijzigingen doorgevoerd. Deelnemende partners zijn PIC, Preferent KI en Topigs Norsvin.
- Foto Geert Beltman
Meer informatie en aanmelden thema avond op www.pigbusiness.nl
Kom, we geven de landbouw de schuld
Deze week mocht ik zitting nemen in een boerenpanel op de door Agrio en V-Focus georganiseerde bijeenkomst “Kom, we geven de landbouw de schuld”. Verbijsterend om uit de mond van een wetenschapper en een wetenschapsjournalist te horen dat het overheidsbeleid rondom ammoniak en fijnstof gebaseerd is op wetenschappelijk drijfzand. Over de zogenaamde zure regen spreekt niemand nog. Gelukkig zijn er onderzoeksjournalisten als Geesje Rotgers van V-Focus die de onderste steen boven weten te halen. Vervolgens is het aan de algemene pers hoe zij dit alles vertalen richting maatschappij, ook hier spelen ondefinieerbare belangen mee. Een afgevaardigde van de Raad van de Journalistiek, alsook de ombudsman van NRC was aanwezig om duidelijkheid te verschaffen. Dat valt niet mee, journalistiek is niet onbevooroordeeld. Pas op het eind van het traject komt de politiek in actie met beleidsmaatregelen, meestal gebaseerd op de emotie van dat moment en nauwelijks op basis van feiten.
– Foto bijeenkomst
Trots uitstralen
Op de bijeenkomst bleek verder dat gelijk boeren ook andere beroepsgroepen als politie, journalisten en farmaceuten zich vaak onterecht bekritiseerd voelen. Veel zin heeft dit allemaal niet, optimisten winnen het altijd. Trots uitstralen en na tegenslag de kop weer in de wind, positivisme gaat altijd boven negatieve klaagzang. Wij als boeren kunnen wel terecht vinden dat ons met zorg geproduceerde voedsel meer waardering behoeft, de burger en zeker de politiek kijkt daar vaak anders tegenaan. Supermarkten puilen uit, de landbouwexport is enorm, logisch dat niemand ooit nadenkt over het gebrek aan voedsel. Willen we waardering verdienen, dan zouden we op zijn minst eens serieus onderzoek moeten laten uitvoeren naar krimp van de voedselproductie in Nederland. In mijn beleving kan dit een lagere kostprijs en hogere opbrengstprijzen opleveren, beide weliswaar in de marge, maar toch. Voor de staat is het een flinke financiële domper, veel groter dan een kleinere gaswinning. Daar hoeven wij ons echter niets van aan te trekken, het is dezelfde staat die de bulklading aan regelgeving over ons heen stort en de boerenstand nauwelijks waardeert. Hoe het één en ander uitgevoerd kan worden zal niet eenvoudig blijken, maar juist daartoe kan de landbouw zelf een onderzoeksopdracht formuleren. In de belangrijkste EU landen Frankrijk en Duitsland wordt de beweging al ingezet, minder EU-bemoeienis (GLB), meer voedselwaardering (prijs), meer chauvinisme (eigen boeren eerst). De eerste consumentenorganisaties roeren zich daar al omwille van verwachte hogere voedselprijzen. Allemaal alleen maar goed voor de boerenstand.
Dierenbescherming op bezoek
Na anderhalf jaar experimenteren hebben we nu op ons bedrijf het coupeerapparaat zelf afgebrand. Alle wekelijkse duizend biggen blijven ongecoupeerd, ongecastreerd en kennen een antibioticavrije vleesvarkensfase. Uiteraard laten we ook de toekomstige fokgelten ongecoupeerd, dat zullen straks mooie zeugen worden. Komende maandag krijg ik de Dierenbescherming op bezoek voor een reportage in hun ledenblad Dier. En geloof nu maar niet dat het allemaal wel meevalt, het tegendeel is waar. We maken 20 euro kosten per dier om ze met ongeschonden staart aan de haak te krijgen. Deze kosten gaan zitten in kwaliteitsvoer, speciale zorg, afleidingsmateriaal en marge. Daarnaast kennen we bij de biggen dichte vloeren en lange troggen voor altijd gelijktijdig kunnen vreten. Met ongecoupeerde beren is het echt pionieren, een vergelijking met opgedane resultaten in de biologische varkenshouderij gaat dan ook mank. Gelukkig hebben we afzet gevonden welke al deze kosten vergoed. Met 10 Nederlandse varkenshouders vormen we een collectief “Gezonde Krulstaarten” en kunnen (markt)onderzoek doen met ondersteuning van de POV in het kader van de Regeling Ketenconcepten. Naast export naar landen met de hoogste welzijnsstandaard zijn nu ook de eerste krulstaarten op de binnenlandse markt verkocht. Ik verwacht niet dat ik nog ga meemaken dat de gehele varkenshouderij stopt met couperen, dat is een stap te ver, tenzij er een halve euro per kilo extra voor betaald wordt J
